Прафілактыка алкагалізму
Прафілактыка дэвіянтных поводзін і ўжывання ПАР сярод непаўналетніх
Памятка для бацькоў
За незаконны абарот асабліва небяспечных псіхатропных рэчываў прадугледжана крымінальная адказнасць у адпаведнасці з ч.ч. 1,2 (захоўванне) і 3 (збыт) арт. 328 КК Рэспублікі Беларусь.
ч. 1 арт. 328
Незаконныя без мэты збыту выраб, перапрацоўка, набыццё, захоўванне, перавозка або перасылка наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў або іх прэкурсораў або аналагаў - караецца абмежаваннем волі на тэрмін да пяці гадоў або пазбаўленнем волі на тэрмін ад двух да пяці гадоў.
ч. 2 арт. 328
Незаконныя з мэтай збыту выраб, перапрацоўка, набыццё, захоўванне, перавозка або перасылка або незаконны збыт наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў або іх прэкурсораў або аналагаў - караецца пазбаўленнем волі на тэрмін ад пяці да васьмі гадоў з канфіскацыяй маёмасці або без канфіскацыі.
ч. 3. арт. 328
Дзеянні, прадугледжаныя ч. 2 гэтага артыкула, учыненыя групай асоб, або службовай асобай з выкарыстаннем сваіх службовых паўнамоцтваў, або асобай, якая раней учыніла злачынствы, прадугледжаныя артыкуламі 327-329 або 331 гэтага кодэкса, або ў адносінах да наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх аналагаў у буйным памеры, або ў адносінах да асабліва небяспечных наркатычных сродкаў або псіхатропных рэчываў, або збыт наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх прэкурсораў або аналагаў на тэрыторыі ўстановы адукацыі, арганізацыі аховы здароўя, воінскай часці, папраўчай установы, арыштнага дома, у месцах утрымання пад вартай або у месцы правядзення спартыўных, культурна-масавых або іншых масавых мерапрыемстваў - караюцца пазбаўленнем волі на тэрмін ад васьмі да трынаццаці гадоў з канфіскацыяй маёмасці або без канфіскацыі.
Наркотыкі вачыма таго, хто іх ужываў
Жадаю распавесці вам праўду аб наркотыках, як выглядае свет чалавека знутры, які сутыкнуўся з такой страшнай праблемай як наркаманія. Калі глядзіш тэлевізар, чытаеш СМІ, усё толькі і разважаюць пра наркаманію з пазіцыі здаровага чалавека, са сваёй пазіцыі. Мала хто цікавіцца, што такое наркаманія з пункту гледжання самога наркамана. А каб быць здольным дапамагчы нарказалежнаму чалавеку, трэба мець рэальнасць аб тым, што такое наркотыкі для самога наркамана. Менавіта з-за адсутнасці разумення ўнутранага свету наркамана, разумення таго, як уплываюць на яго наркотыкі, нашыя сістэмы пакарання ў дзяржаве і не могуць вырашыць гэтай праблемы. Стаўленне дзяржаўных службаў да людзей, якія ўжываюць наркотыкі, як да адкідаў грамадства. Там наверсе не трэба разумець наркамана, наркотыкі не з'яўляюцца часткай іх жыцця. Наркаманы таксама людзі, і былі добрымі людзьмі, да таго як пачалі ўжываць наркотыкі. Што да грамадства, яму па вялікім рахунку пляваць на праблему наркаманіі, датуль, пакуль гэтая бяда не прыйшла ў іх хату. Як змяніць, як зрабіць так, каб грамадства пачало разумець, што такое наркотыкі. Як данесці да іх, што наркаманія гэта праблема не аднаго чалавека, гэта праблема грамадства. І гэтая праблема не змяншаецца, а павялічваецца. І хутка прама ці ўскосна закране кожнага. Наркаман таксама чыёсьці дзіця, таксама ёсць бацькі, якія гатовыя на ўсё, каб іх дзіця перастала ўжываць наркотыкі.
Калі чалавек «атручваецца» (ужывае наркотыкі), свет для яго не рэальны. Наркаман жыве адным днём. Свет для яго шэры і не цікавы, калі ён не пад "кайфам". Калі чалавек не ўжывае наркотыкі, яго "кумарыць" (ломка). На трэці дзень надыходзіць самы кашмар, слабасць, усё баліць, выкручвае суставы, ён нікога не жадае бачыць. Іголка і наркотыкі ў гэты момант каштоўней за ўсё чалавечага, каштоўней за ўсё, што ён шанаваў раней. Усё добрае ў ім засынае. Чалавек не ўседлівы, ён не можа спакойна сябе паводзіць. Моцная "ломка" працягваецца каля двух тыдняў. Нармальны сон прыходзіць праз паўтара месяца, як мінімум. Каб справіцца з псіхалагічнай залежнасцю і не пачаць ужываць наркотыкі, трэба каля паўгода. Чалавек не здольны з гэтым зладзіцца ў адзіночку. Настолькі моцнае жаданне ўкалоцца. Тая шкода, якую ён наносіць бацькам і блізкім велізарны, але ён мала думае пра гэта, наркотыкі перакрываюць усё. Але, нягледзячы ні на што, адзіныя хто спрабуе дапамагчы, гэта бацькі і блізкія людзі.
Наркотыкі пачынаюць ужываць па розных прычынах. Адны пачынаюць з-за няведання таго, што ўяўляюць з сябе наркотыкі, яны не разумеюць, што іх чакае. Іншыя, прымаючы наркотыкі, спрабуюць вырашыць з дапамогай іх розныя праблемы, напрыклад, справіцца з няўпэўненасцю. Трэція, з-за цікавасці, гэтак жа, не ўяўляючы аб наступствах якія нясуць наркотыкі.
Што ж далей, уявіце сабе, што ў вашай хаце сёння два наркамана, праз месяц іх будзе тры, праз год дванаццаць і г.д. Рана ці позна гэта праблема стане нацыянальнай. Медыкі гавораць, лепш папярэдзіць хваробу, чым яе лячыць, а калі хвароба ўжо не вылечная? Наркотыкі - гэта хвароба ўсяго грамадства. І гэтая хвароба як ракавая пухліна, разрастаецца імкліва. І можаце быць упэўнены, рана ці позна яна закране кожнага, якім-небудзь чынам, на гэта трэба ўсяго толькі час, а наркотыкі ўмеюць чакаць.
Няма наркамана, які не жадае кінуць наркотыкі, ён не ведае, як гэта зрабіць, як зладзіцца з залежнасцю, а тых хто ведае як дапамагчы, ведае якая рэабілітацыя нарказалежных эфектыўная, іх занадта мала. З наркаманіяй яшчэ можна зладзіцца, і ёсць тыя, хто ведае як. Згодны, што прычыны, па якіх чалавек пачынае ўжываць наркотыкі розныя, але можна з усёй упэўненасцю сказаць, што ва ўсіх гэтых прычынах ёсць нешта агульнае, што характэрна для ўсіх выпадкаў, калі пачынаюць прымаць наркотыкі. Наркатычная залежнасць не ўзнікае сама па сабе. Яна сапраўды з'яўляецца пасля таго, як чалавек сутыкаецца з праблемай, адчувае дыскамфорт ці нейкую форму эмацыйнага ці фізічнага болю. Да з'яўлення залежнасці ў яго было сваё разуменне правільнага і няправільнага, і ён сапраўды не хацеў прычыняць сабе шкоду. Сутыкнуўшыся з праблемай, з якой, як здаецца, немагчыма справіцца, з'яўляецца "рашэнне" прыняць наркотыкі.
Наркотыкі насамрэч даюць ілюзію таго, што праблем няма. Як толькі чалавек гэта адчуў, ён неўсвядомлена пачынае шанаваць наркотыкі ці алкаголь, бо дзякуючы ім яму стала лепш. І не важна, нават тое, што наркотыкі гэта толькі часовае палягчэнне.
Такім чынам, наркотыкі і алкаголь паўстаюць у якасці "рашэння". І гэтая прыпісаная каштоўнасць з'яўляецца адзінай прычынай, па якой чалавек пачынае прымаць іх у другі ці трэці раз. Вось тады ўзнікае залежнасць.
Таму так важна прадастаўляць маладым людзям сапраўдную інфармацыю пра наркотыкі. Ведаючы, што яны ўяўляюць з сябе, якую разбуральную сілу нясуць у сабе, значна павялічваецца верагоднасць знайсці іншае рашэнне і адмовіцца ад іх.
Наркотыкі і алкаголь вельмі майстэрская пастка нашага часу, і ў гэтую пастку трапляюць не іншапланецяне, не персанажы з казак. У гэтую пастку пападаюць нашы сябры, нашы блізкія, нашы ДЗЕЦІ.
Ні наркотыкі, ні алкаголь ніколі яшчэ не вырашылі ніводную праблему.
Наркотыкі - гэта самае горшае, што толькі магло прыдумаць чалавецтва і акрамя як вар'яцтва, болі і пакутаў наркотыкі нічога не даюць, а тая хвілінная ілюзія хімічнага шчасця не вартая страчанага жыцця.
Самае лепшае - гэта само жыццё, атрыманні задавальнення ад зносін з сябрамі, захапленні, вандраванні, спорт, і ніколі гэтага не заменяць наркотыкі!